Ο κεντρικός μπλοκέρ του Ηρακλή, Ανδρέας Ανδρεάδης, μιλήσε για τη νίκη της ομάδας του επί του Παναθηναϊκού, την πορεία της στο πρωτάθλημα της Volleyleague αλλά και για την Εθνική ομάδα, τους Έλληνες προπονητές και παίκτες.
Aναλυτικά η συνέντευξη του βολεϊμπολίστα του Ηρακλή, έχει ως εξής:
Για την ανατροπή στο ματς με τον Παναθηναϊκό: «Έχουμε ξανακάνει ανατροπές όπως πριν από μερικές αγωνιστικές με την Κηφισιά. Η ομάδα μας έχει σκαμπανεβάσματα λόγω της απειρίας της αλλά και γιατί υπάρχουν αρκετοί νέοι παίκτες που παίζουν για πρώτη φορά στην Volleyleague. Παιχνίδι με παιχνίδι πάντως βελτιωνόμαστε όλοι και παίρνουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κάθε πόντος είναι χρήσιμος και οι νίκες ακόμη καλύτερες. Στα τάιμ άουτ με τον Παναθηναϊκό ο κ. Κράβαρικ μας έβαλε τις φωνές μας τσίγκλησε τον εγωισμό και βελτιωθήκαμε. Πιστεύω ότι και ατομικά αλλά και ως ομάδα είμαστε καλύτεροι από τον Παναθηναϊκό. Σιγά, σιγά βρίσκουμε την χημεία μας».
Για τα προβλήματα του Ηρακλή: «Αυτό που έχω συναντήσει στον Ηρακλή είναι ότι ο απλός κόσμος αγαπάει την ομάδα, ο επιχειρηματίας που είναι Ηρακλειδέας θα δώσει από το υστέρημά του τα 1000, 2000 ευρώ για την ομάδα χωρίς να θέλει να προβληθεί το όνομά του ή ότι έχει δώσει χρήματα, γιατί αγαπάει την ομάδα.
Αυτή η ομάδα έκανε τους φίλους του Ηρακλή ευτυχισμένους γιατί τους χάρισε πρωταθλήματα, Φάιναλ Φορ και Κύπελλα στην Ελλάδα. Βγήκε μια ανακοίνωση την προηγούμενη εβδομάδα, έχει ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος, έχει δώσει από το υστέρημά του αρκετά χρήματα. Η νίκη επί του Παναθηναϊκού ήταν ένα κομβικό σημείο και ευελπιστώ πως όλα θα πάνε καλύτερα.
Είναι κρίμα ο Ηρακλής να παλεύει για την παραμονή του κι όχι για το πρωτάθλημα ή το Κύπελλο. Περιμένω επιχειρηματίες, να δώσουν χρήματα να ενισχυθεί η ομάδα μετά την φυγή του Μπόζιτς με ότι κρίνει ο προπονητής κι αν καταφέρουμε στον δεύτερο γύρο να καλύψουμε το χαμένο έδαφος μπορεί να κάνουμε και την έκπληξη. Η έκπληξη για μένα είναι η τετράδα.
Εγώ τα τελευταία οκτώ χρόνια έχω μάθει να παλεύω για το πρωτάθλημα. Εκτός του Ολυμπιακού οι άλλες ομάδες δεν έχουν μεγάλες διαφορές. Υπάρχει μια καυτή έδρα. Λόγω ονόματος και λόγω έδρας μπορούμε να πάρουμε κάποια ματς που ίσως να θεωρούνταν χαμένα».
Πως αισθάνεται στον Ηρακλή που δεν κάνει πρωταθλητισμό: «Είναι δύσκολο αλλά είναι κι αυτό μια εμπειρία. Να δω τις δυνατότητές μου τι μπορώ να κάνω. Δεν είναι πάντως το μεγάλο πρωτάθλημα με τους καλούς ξένους παίκτες, κάποιοι ξένοι είναι μέτριοι και υπό κανονικές συνθήκες δεν θα περνούσαν ούτε από έξω. Έχουνε περάσει και σπουδαίοι ξένοι όπως ο Ντάντε και ο Μίλκοβιτς. Ο Μίλκοβιτς ήταν πολύ μαχητικός, ήταν ο πιο απλός παίκτης στο γήπεδο και σχίζονταν για μας για ότι προβλήματα είχαμε».
Για τον Κράβαρικ ως προπονητή: «Οι παίκτες που γίνονται προπονητές δυσκολεύονται να σκοτώσουν μέσα τους τον παίκτη. Ο Αντρέι τους τρεις μήνες που είμαστε μαζί το έχει καταφέρει. Προσπαθεί να μας μεταδώσει τις εμπειρίες που είχε μέσα στο γήπεδο. Στις προπονήσεις δεν συμμετέχει ως παίκτης παρά μόνο στα επιθετικά σερβίς. Είναι αρκετά ήρεμος όταν κάνουμε αυτά που λέει αλλά όταν κάνουμε λάθη βάζει τις φωνές και με το δίκιο του».
Για τα οικονομικά του Ηρακλή: «Ευελπιστούμε να έρθουν τα χρήματα από τους αγνούς φίλους του Ηρακλή, που θέλουν να μένουν άγνωστοι. Να φανταστείτε ότι σε κάθε προπόνηση έρχονται 3-4 φίλοι της ομάδας, συνταξιούχοι που μαζεύουν μπάλες, βοηθούν σε ότι χρειαστεί. Αυτό μας δίνει κουράγιο».
Για την ομάδα έκπληξη: «Για μένα έκπληξη ήταν η πρώην ομάδα μου ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης. Μουστακίδης, Κόβατς, Σιδηρόπουλος, τα νέα παιδία όπως ο Δαλακούρας και ο μεγάλος Ραφαήλ Κουμεντάκης που πιστεύω ότι θ’ αφήσει εποχή. Άποψή μου είναι ότι η Εθνική ομάδα πρέπει ν’ αρχίζει από αυτόν. Το λάθος στην Ελλάδα είναι πως πρέπει να φτάσεις στα 24-25 για να παίξεις».
Για τον ίδιο και τον προγραμματισμό στην Εθνική: «Εγώ πρώτη φορά πήγα στην Εθνική επί Μοντάλι το 1999 στο Προολυμπιακό. Έπαιξα βασικός το 2004 μετά την Ολυμπιάδα στα 22 μου. Για μένα έγινε κακός προγραμματισμός γιατί μπορούσαμε εγώ, ο Λάπας ο Σμαραγδής να πάρουμε χρόνο συμμετοχής. Είχαν πέσει όλοι πάνω στην Εθνική Ανδρών λόγω της Ολυμπιάδας δεν κοιτάξαμε τις υποδομές, είδαμε τι έγινε στην Ολυμπιάδα της Αθήνας τελικά. Κι από εκεί και πέρα ήρθε η κατάρρευση του Ελληνικού βόλεϊ».
Για τους Έλληνες παίκτες: «Όλοι φταίνε. Παράγοντες, παίκτες, προπονητές. Είναι λίγοι οι Έλληνες προπονητές που μπορούν να βγάλουν παίκτες και να κάνουν δουλειά. Όλοι οι προπονητές είναι δημόσιοι υπάλληλοι, στο Λιμενικό, στην Πυροσβεστική, στα σχολεία γυμναστές. Πάνε το απόγευμα, θα πάρουν 800-1000 ευρώ κι ότι κάτσει. Δεν βελτιώνονται. Στα πέντε δάχτυλα του χεριού μου είναι οι προπονητές που είναι μόνο προπονητές κι ασχολούνται με το βόλεϊ και παρακολουθούν σεμινάρια.
Φταίμε κι αθλητές. Παραδέχομαι ότι είμαστε ψιλοτεμπέληδες. Δεν προπονούμαστε όσο θα έπρεπε είχαμε εφησυχάσει λόγω των καλών συμβολαίων ή του ότι δεν υπήρχαν από πίσω άλλοι παίκτες κι έτσι δεν ήρθε η εξέλιξη που θα περίμεναν κάποιοι. Εγώ έκανα το λάθος και δεν πήγα στο εξωτερικό. Ήταν να πάω στην Ρεσόβια στην Πολωνία την δεύτερη χρονιά στον Ολυμπιακό αλλά ήταν λιγότερα τα λεφτά. Αν έπαιζα εκεί τρία χρόνια ίσως ήμουν καλύτερος».
Για το φετινό καλοκαίρι του: «Είχα αρκετά προβλήματα που πέρασαν από την ζωή μου το καλοκαίρι, είχα αφήσει τον εαυτό μου αλλά έχω ένα γυμναστή στην Θεσσαλονίκη και σιγά, σιγά θα έρθουν τα αποτελέσματα στην φυσική κατάσταση γιατί στο τεχνικό κομμάτι όλα αυτά τα χρόνια πιστεύω ότι με όσους συνεργάστηκα πήρα πράγματα. Με ενδιαφέρει η προπονητική και με όσα βλέπω στα γήπεδα θα το κάνω. Πιστεύω όμως ότι έχω ακόμη 4-5 χρόνια να παίξω. Θέλω να σταματήσω σε υψηλό επίπεδο για να με θυμάται ο κόσμος στα καλά μου. Δεν πήγα στην Γερμανία αν και είχα πρόταση από την Μπερλίν αλλά δεν τα βρήκαμε. Ούτε με την Ραβένα. Ήταν λίγα τα χρήματα».
Για τους Έλληνες στο εξωτερικό: «Καλά κάνουν και φεύγουν. Εδώ δεν υπάρχουν ούτε τα χρήματα ούτε οι συνθήκες. Τουλάχιστον εκεί έχουν λυμένα τα προβλήματα. Καλά έκανε ο Πελεκούδας και πήγε στην Ραβέννα. Μπορεί να μην παίζει αλλά κάθε αρχή και δύσκολη. Προσπαθείς μέσα από την προπόνηση να βελτιωθείς και ν’ αποδείξεις ότι αξίζεις. Ο πρωταθλητισμός είναι για τους δυνατούς όχι για τους αδύναμους».
Για την Εθνική και τον ίδιο: «Δεν έχει κλείσει για μένα το κεφάλαιο αυτό. Θα κοιτάξω μέσα από την παρουσία μου να δείξω στον Ομοσπονδιακό ότι μ’ ενδιαφέρει το βόλεϊ και αξίζω μια θέση στην 12αδα. Για μένα η Εθνική μπορεί στο Ευρωπαϊκό να είναι στην εξάδα ή στο φάιναλ φορ. Ακόμη και τώρα, αν μαζευτούν παίκτες που θέλουν να παίξουν και να κάνουν προετοιμασία. Φταίνε κάποιοι παίκτες που δεν θέλουν να πάνε…».