Ξεπερνώντας κακήν κακώς την πρώτη φθινοπωρινή ίωση –και που να πιάσουν για τα καλά τα κρύα
, δηλαδή- ξεμύτισα πάλι στα γνωστά λημέρια (βλ. γήπεδα), για να θαυμάσω από κοντά τα καλοκαιρινά αποκτήματα των ομάδων. Σκέφτηκα, μάλιστα, να κάνω και εξάσκηση στα ισπανικά μ ου, γνώστρια γαρ και με δύο πτυχία παρακαλώ. Φευ! Η οικονομική μας «ευμάρεια», που τα προηγούμενα χρόνια έφερνε σωρηδόν από τα «πανέρια» των Λατινοαμερικάνικων χωρών τους ισπανόφωνους, οδήγησε φέτος σε ένα καθαρά ελληνικό θέαμα. Κρίμα και το διάβασμα, που έριξα για να μάθω τα καταλανικά…
Βέβαια, το καλύτερο που αποκόμισα, δεν ήταν ότι τα ελληνικά γήπεδα έγιναν όντως ελληνικά, αλλά ότι τα επισκέπτονται –για πολύ συγκεκριμένο λόγο- τραγουδιάρες, μοντέλα, νοικοκυρές σε απόγνωση και κάθε είδους θηλυκό, που έμαθε εσχάτως από το δελτίο του STAR, ότι οι ποδοσφαιριστές διάγουν πλουσιότατον βίον, αφού κρύβουν επιμελώς τα εισοδήματά τους και έχουν αμοιβές, που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Φευ ξανά! Όλα αυτά καλές μου κυριούλες ήταν αλήθεια τα προηγούμενα χρόνια, που όντως λεφτά υπήρχαν, που όντως κάποιοι τα σκορπούσαν αφειδώλευτα, που όντως οι «παικτούρες» μας έτρωγαν με χρυσά κουτάλια. Και για να μην παρεξηγηθώ, μιλάω για SL και για συγκεκριμένες ομάδες, γιατί οι υπόλοιποι ακόμη και τότε ψιλοπεινούσαν.
Αφού, λοιπόν, είδαν και απόειδαν τα κορίτσια, ότι τη σήμερον ημέρα, όπως πάει το πράγμα, για να ζήσεις …αξιοπρεπώς ή πρέπει να τα τρως από κανένα μπάρμπα ή να δουλεύεις σε κωλόμπαρο ή να σου τύχει το Τζόκερ, είπαν να την πέσουν στην υπέροχη φάρα του ποδοσφαίρου, που –υποτίθεται- είναι προνομιούχα. Δύστυχα κορίτσια μου… η αβάσταχτη ελαφρότητα τσάκισε όλα τα επαγγέλματα, ανάμεσά τους και τη δύσμοιρη μπάλα, που από ‘δω και μπρος θα έχει ως αποκλειστικό σκοπό της να προσφέρει απλά θέαμα…