Πού πάει ο παλιός ο χρόνος;
Το 2014 μπαίνει θριαμβευτικά στις ζωές μας και όπως κάθε αρχή χρόνου, συνοδεύεται από ευχολόγια, όνειρα, ελπίδες, στόχους. Έτσι, τουλάχιστον, είθισται. Δεν είμαι βέβαιη, αν μπορούμε όντως να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να βιώσουμε την έλευση του νέου έτους πλημμυρισμένοι από ευφορία και θετικά συναισθήματα. Και αν «το σωτήριον» 2014, ανοίγει τις πύλες του και μας προσκαλεί να …μεγαλώσουμε μαζί του, αναρωτιέμαι τι κάνει το 2013. Πάει ο παλιός ο χρόνος …ναι, σύμφωνοι, πάει! Αλλά πού πάει;
Στα κατάβαθα της ψυχής μας; Στις αναμνήσεις μας; Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; Στα τσακίδια; Τέτοιες μέρες αναφερόμαστε συνεχώς στα όσα θα έρθουν, αλλά για εκείνα που έφυγαν ούτε λόγος. Δε θέλουμε να τα θυμόμαστε; Ή μήπως η αναπόληση «περασμένων μεγαλείων» μας κάνει κατάτι πιο δυστυχείς…
Λοιπόν, πάει ο παλιός ο χρόνος, μα κάντε μου τη χάρη και αφήστε τον να φύγει μεγαλειωδώς, όπως του αρμόζει, και όχι στα κλεφτά, σαν κανένα χαμίνι του δρόμου, που τρέχει να κρυφτεί ανεπιθύμητο. Μια ωδή στον παλιό το χρόνο και μια έκκληση να μας κληροδοτήσει ό,τι πολυτιμότερο έχει απομείνει: την εμπειρία!
Υ.Γ. Είθε το 2014 να είναι μια πραγματικά ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!