Διανύεις μια άκρως ερωτική περίοδο στη ζωή σου. Και δεν σε πτοεί τίποτα. Δεν πα να γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω, εσύ το χαβά σου. Μες στην τρελή χαρά ..γιατί είσαι ερωτευμένος. Γιατί όλα είναι ωραία, όταν ξυπνάς με μια τρυφερή «καλημέρα» απ’ την άλλη άκρη του τηλεφώνου. Γιατί ο μήνας έχεις εννιά, όταν σκέφτεσαι την καψούρα σου. Γιατί γουστάρεις και όλα είναι τέλεια.
Και ξαφνικά, μια μέρα, όλα αλλάζουν. Όλα σε πειράζουν, όλα σε ενοχλούν. Εκείνα τα χαριτωμένα, σου φαίνονται πια σαχλά. Οι ατελείωτες στιγμές έρωτα, παραδίδουν τα σκήπτρα σε τελειωμένες καταστάσεις. Γιατί πια δεν είσαι ερωτευμένος. Και όταν δεν είσαι ερωτευμένος, το νόημα έχει χαθεί. Και όλα είναι σκατά.
Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι φταίει, αλλά πάντα κάτι φταίει και στο τέλος όλα χαλάνε. Και δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν άνθρωπο, να μου πει το αντίθετο. Να με διαβεβαιώσει, ότι ο έρωτας θα μείνει στους αιώνες των αιώνων, αμήν, αρκεί να κάνεις αυτό ή το άλλο. Γιατί μα την αλήθεια, θα έτρεχα μέχρι να πατήσω μαύρο χιόνι, αρκεί ο έρωτας να κρατούσε. Αλλά δεν…
Και αφού δεν…άστο, γάμησέ το καλύτερα…τι να ταλαιπωρούμαστε τζάμπα ρε αγόρι μου, αφού στο τέλος …πάλι μόνοι θα είμαστε. Ή μάλλον όχι τελείως μόνοι: εσύ παρέα με τον εγωισμό σου και εγώ με το ξερό μου του κεφάλι…
Υ.Γ. Anti – Valentines Dayssssssssssssssssss!!!!