Είχαμε πολύ, μα πολύ πράγματι, καιρό να τα πούμε, κάτι απαράδεκτο. Ας πούμε ότι θα προσπαθήσουμε να έχουμε μια πιο συχνή επικοινωνία μέσω του iraklis1908.gr παρά τις αυξημένες υποχρεώσεις, δόξα τω Θεώ…
Άκουσα με προσοχή το ξέσπασμα του επικεφαλής της ομάδας μπάσκετ Σάκη Αποστολίδη, τον οποίο τιμώ για την προσφορά στο τμήμα, ενώ άλλοι λάκισαν και το παίζουν φτωχοί και κατατρεγμένοι. Έχει δίκιο σε όλα όσα είπε, και θα μπορούσε να πει κι άλλα. Είναι προφανές όμως ότι οι διαπιστώσεις δεν φέρνουν και τη λύση στα προβλήματα. Είναι μια αρχή, αλλά δεν είναι η λύση. Ο Ηρακλής χρειάζεται λύσεις. Δεν χρειάζεται διαπιστώσεις, δε χρειάζεται απολογίες ή παραδοχές. Χρειάζεται ενέργειες. Κι αυτό είναι κάτι που αφορά κυρίως στους ανθρώπους, που επίσης είναι άξιοι αναφοράς για την παρουσία τους και μόνο, που θεωρούνται διοίκηση στον Γ.Σ. ή έστω επιτροπή διοίκησης. Από εκεί ξεκινά το πρόβλημα, και το γνωρίζουν όλοι. Αλλά επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να λυθεί αυτό σε ένα-δύο μήνες, ίσως ούτε καν χρόνο, ας μείνουμε στα του μπάσκετ.
[wp_ad_camp_1]
Ο Αποστολίδης είπε πολλές αλήθειες, αλλά δεν μας είπε τι έκανε για να αποφύγει όλα τα προβλήματα που ανέφερε. Τι συνέβη, π.χ. με τον προπονητή Τσολάκη πέρσι και τον υπεύθυνο μπάσκετ Χρηστίδη; Τι συνέβη με τον Ποιμενίδη και από αδέρφια έγιναν εχθροί; Για ποιο λόγο ο κυρ Σταύρος μιλούσε έτσι σε οπαδούς και ποιος του έδωσε τέτοιο ελεύθερο και αέρα, ποιος του εξήγησε τις ισορροπίες μέσα στο σύλλογο αλλά και το πως πρέπει να συμπεριφέρεται κάποιος που έχει τον (άτυπο και ανούσιο, έτσι όπως είναι τώρα ο Ηρακλής) τίτλο του “προέδρου”;
Ποιες ενέργειες έγιναν για την προώθηση των εισιτηρίων διαρκείας, πόσες συνεντεύξεις Τύπου έγιναν, πόσα σποτάκια έπαιξαν στα ραδιόφωνα της πόλης, πόσες καμπάνιες έγιναν σε σχολεία, πόσες φορές παρουσιάστηκε η ομάδα μπάσκετ επισήμως στα ΜΜΕ της πόλης. Πόσους παίκτες απ’ το φετινό ρόστερ πιστεύει ότι γνωρίζει ο κόσμος του Ηρακλή, που αν ρωτήσεις στο δρόμο ίσως να μην γνωρίζει ποιος ήταν, και ποιος τώρα είναι ο προπονητής του Ηρακλή.
Ποιος είναι αρμόδιος για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας με τους βασικούς να μπαίνουν στο 17ο λεπτό και τους νεαρούς διεθνείς να μην παίζουν πάνω από 15 λεπτά; Ποιος αρνήθηκε σε έμπειρους προπονητές να βοηθήσουν στις προπονήσεις και τώρα τους παρακαλά;
Δεν τα λέμε όλα αυτά για να κατηγορήσουμε έναν άνθρωπο που παλεύει για τον Ηρακλή ενώ δεν είναι Ηρακλής. Τα λέμε για να δείξουμε ότι όταν θες να κουμαντάρεις ένα καράβι και έχεις τα “καύσιμα”, έστω για ένα μεσαίο ταξίδι, παίρνεις και καλό πλήρωμα. Παίρνεις πλήρωμα που να ξέρει τις θάλασσες. Κι αυτή τη σεζόν ο Ηρακλής δεν είχε ΚΑΝΕΝΑΝ γνωστό μπασκετικό παράγοντα, πέραν του φιλότιμου Αντώνη Σαμαρά. ΚΑΝΕΝΑΝ, στα κέντρα αποφάσεων, κανέναν στις κληρώσεις, κανέναν στα άλλα ματς ως παρουσία, κανέναν να μιλά με μάνατζερ και παίκτες, κανέναν να μιλά με δημοσιογράφους και να περνά “γραμμή”, κανέναν να λειτουργεί ένα υποτυπώδες σάιτ και να βγάζει μια ανακοίνωση στα ελληνικά και όχι να τη λέει τηλεφωνικά σε ένα σάιτ, κανέναν που να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στην κατηγορία και στο χώρο, γενικότερα. Και μπράβο στους παίκτες που είχαν αυτή την παρουσία. Με λίγη τύχη μέχρι και άνοδο χτυπούσαν…
Δυστυχώς ο σύλλογος πληρώνει την ένδεια την παραγοντική που υπάρχει εδώ και χρόνια. Μακάρι ο Ηρακλής να έχει ανθρώπους σαν τον Αποστολίδη, είναι άξιος συγχαρητηρίων. Όμως αδίκησε τον εαυτό του και τα λεφτά του, σε αρκετές περιπτώσεις, και το γράφουμε τώρα μήπως και περισωθεί κάτι για τη νέα σεζόν. Κι όλα τα άλλα που είπε, περί τζαμπατζήδων, μπορούν να διορθωθούν… Όχι αύριο, αλλά μπορούν…
