Στα δύσκολα κλήθηκε να βοηθήσει τον Ηρακλή. Πλέον είναι στέλεχος της ομάδας και ονειρεύεται την επιστροφή της ομάδας στην Σούπερ Λίγκ.
Ο λόγος για τον Κοσμά Τσιλιανίδη που στο Μπάνσκο προσπαθεί να βρει μια θέση στην ομάδα. Ο Γκόγκιτς δείχνει να τον εμπιστεύεται και μάλιστα προσπαθεί να τον αλλάξει ρόλο , καθώς τον χρησιμοποιεί ως δεξί μπακ , αντί για επιθετικό όπως τον είχαμε συνηθίσει νεαρός ποδοσφαιριστής μίλησε στο iraklis1908.grγια την νέα σεζόν αλλά και τις δύσκολες στιγμές της ομάδας
{youtube}PQJdWhNtfbU{/youtube}
– Υπάρχει ένταση στην προπόνηση;
«Το ποδόσφαιρο δεν έχει ηλικίες, ούτε ξεχωρίζει αν είσαι νεαρός ή έμπειρος. Οποιος μπορεί μπαίνει μέσα και παίζει. Το ποδόσφαιρο είναι ίδιο για όλους. Συμφωνώ απόλυτα πάντως, με τους υψηλούς ρυθμούς αλλά και την ένταση που έχουν οι προπονήσεις. Οι ρυθμοί είναι εξαντλητικοί από το ζέσταμα ακόμα. Δεν είναι ότι κάνουμε πολλά χιλιόμετρα και ότι τρέχουμε άσκοπα το θέμα είναι πως τα κάνουμε αυτά τα χιλιόμετρα και σε τι ένταση».
– Πέρσι δεν δίστασες να πάς δανεικός στον Αιγινιακό
«Πήγα έπαιξα για έξι μήνες στον Αιγινιακό. Φέτος, μέχρι στιγμής τουλάχιστον ο προπονητής μου, ο κ. Γκόγκιτς δείχνει να με εμπιστεύεται και νιώθω πολύ καλά γι’ αυτό. Μου δίνει δύναμη έτσι ώστε να συνεχίσω ακόμα πιο σκληρά. Επί της ευκαιρίας που μου δίνετε όμως θέλω να πω και κάτι.Στην Ελλάδα πολλές φορές ο όρος δανεικός είναι υποτιμητικός για τους ποδοσφαιριστές. Εγώ όμως έχω αντίθετη άποψη για το συγκεκριμένο θέμα. Θεωρώ πως όταν δεν σε υπολογίζει η ομάδα για διάφορους λόγους ή ακόμα όταν εσύ ο ίδιος δεν είσαι έτοιμος να αγωνιστείς, τότε είναι προτιμότερο να πας κάπου να παίξεις, να αποκτήσεις εμπιστοσύνη πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό και μετά να γυρίσεις πίσω, πιο δυνατόν και να διεκδικήσεις και πάλι».
– Αν και είσαι επιθετικος πλέον ο Γκόγκιτς σε χρησιμοποιεί δεξί μπακ
«Ετσι είναι. Με δοκιμάζει ο κ. Γκόγκιτς σε μία θέση που δεν την έχω παίξει ποτέ μου. Είναι κάτι το διαφορετικό για μένα. Τώρα μαθαίνω τακτικά κυρίως την θέση του δεξιού μπακ και σίγουρα θέλω βελτίωση. Όμως εγώ είμαι στρατιώτης του Ηρακλή και θα βοηθήσω από όπου μου ζητηθεί».
-Ήσουν από τους ποδοσφαιριστες που ήταν στον αγώνα του Ηρακλη με την Καλλικράτεια
«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου. Για τον κόσμο που κατέκλυσε το γήπεδο ήταν κάτι το πολύ δύσκολο να βλέπει την ομάδα εκεί. Δύσκολο ήταν και για όλους εμάς που κληθήκαμε να σηκώσουμε το βάρος της φανέλας σε εκείνο το παιχνίδι. Το θυμάμαι και ανατριχιάζω. Μεγαλώσαμε στις ακαδημίες του Ηρακλή και γνωρίζαμε όλοι μας τι φανέλα φοράμε. Το άγχος που είχα εγώ ήταν κάτι το τρελό. Ξαφνικά ήμουν εγώ μέλος του Ηρακλή. Της πρώτης ομάδας σε ένα παιχνίδια διαδήλωση για τον κόσμο και την ιστορία του συλλόγου. Ενιωθα τα πόδια μου 100 κιλά πιο βαριά. Είναι πολύ διαφορετικό να φοράς την φανέλα του Ηρακλή σε επίπεδο πρώτης ομάδας και άλλο στα τμήματα υποδομής. Ξαφνικά βρέθηκα στο επίκεντρο. Είναι πολύ βαριά η φανέλα και αυτό το γνωρίζουν άπαντες. Θα πρέπει όσοι είμαστε εδώ να έχουμε την δύναμη να την σηκώσουμε. Αλλιώς δεν αξίζει να είμαστε σε αυτή την ομάδα».
-Εσύ προσωπικά που είσαι χρόνια στην ομάδα, πως έζησες όλα αυτά τα χρόνια τις δύσκολες αυτές καταστάσεις;
«Χωρίς να σημαίνει αυτό που θα πω κάτι για οποιοδήποτε άλλο συμπαίκτη τους οποίος και σέβομαι απεριόριστα, θεωρώ ότι εμείς τα παιδιά που μεγαλώσαμε στις ακαδημίες και είμαστε τώρα στην πρώτη ομάδα, ζήσαμε τον Ηρακλή και στα εύκολα, αλλά όπως είπα και πιο πριν στα πολύ δύσκολα. Πονάμε την ομάδα, την νιώθουμε οικογένειά μας. Δεν έχω φορέσει προσωπικά άλλη φανέλα. Δεν έχουμε κάτι παραπάνω από τους άλλους παίκτες, αλλά ζούμε μέσα στον σύλλογο όλα μας τα χρόνια».
-Ο κόσμος περιμένει πολλά.
«Ο κόσμος του Ηρακλή, πέρασε και περνάει δύσκολες καταστάσεις. Εγώ αν μπορώ να του πω κάτι, θέλω να τους πω να ξέρουν πως θα κάνουμε ότι περνάει από τα πόδια μας, τα χέρια μας και κυρίως την καρδιάς μας για να επιστρέψει η ομάδα στην Σούπερ Λιγκ. Υπομονή λίγους μήνες».
-Μία συμμετοχή με την φανέλα του Ηρακλή στην Σούπερ Λιγκ, τι θα σήμαινε για σένα;
«Τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα».
