O μεταγραφικός σχεδιασμός του Ηρακλή προχωράει πολύ καλά και το σημαντικότερο είναι ότι έμεινε ο περσινός κορμός. Οι περιορισμοί σ’ αυτήν την περίπτωση ίσως λειτουργήσουν θετικά, αφού είναι φανερό ότι θα έρθουν κάποιοι πρώτης γραμμής και οι υπόλοιποι θα είναι νέα παιδιά με όνειρα και φιλοδοξίες, όχι μισθοφόροι για να κολλήσουν τα τελευταία τους ένσημα.
Ο Σπύρος Παπαθανασάκης παρουσίασε θετικά δείγματα γραφής με το καλημέρα, όμως θα του δώσω μία συμβουλή, λόγω της απόστασης που χωρίζει το Τορόντο με την Θεσσαλονίκη. Να προσέξει τους συνεργάτες του…ας βάλει όποιους πιστεύει σε καίριες θέσεις, αλλά να βρει τον τρόπο για να τους τσεκάρει. Και οπωσδήποτε να ανοίξει πόρτες σε προσωπικότητες που πέρασαν από την ομάδα, και έγιναν μέλη της κυανόλευκης οικογένειας. Φοφόνκα, Μιτόσεβιτς, Γκεοργκίεφ, Επαλέ, Ζούντμπι, Μουράτι, Γινγκμπλαντ,Χάγκαν, Σέμπουε και Ντεμπά είναι μερικά από τα ονόματα που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό…ο καθένας από αυτούς μπορεί να έχει να προτείνει έναν καλό ποδοσφαιριστή από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Επίσης στην Ελλάδα υπάρχει ένας Λάκης Παπαιωάννου που χτενίζει τα Βαλκάνια (και όχι μόνο) για να βρει ταλέντα για λογαριασμό της Άρσεναλ…μπορεί να βρει κάποιους που δεν κάνουν για την Αρσεναλ αλλά να είναι κατάλληλοι για τον Ηρακλή…μιλάμε για ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν σε ημιεπαγγελματική βάση με κίνητρο την αγάπη τους για την ομάδα, και να ξέρετε ότι πολλοί από αυτούς προσπάθησαν να το κάνουν αλλά έπεσαν σε τοίχο.
[wp_ad_camp_1]
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Πριν από πέντε χρόνια επικοινώνησε μαζί μου ένας πολύ καλός φίλος, μου είπε ότι συνεργάζεται με έναν Ιταλό μάνατζερ που δραστηριοποιείται στην Λατινική Αμερική και με ρώτησε αν ο Ηρακλής θέλει κανέναν παίκτη…του απάντησα ότι ψάχνουν ένα αμυντικό χαφ, ένα αριστερό μπακ κι ένα επιθετικό…”σε ποιά ποσά κινούνται” με ρωτάει…γύρω στα 100 χιλιάρικα για τον καθένα, απ’ότι ξέρω. Μετά από λίγο με ξαναπήρε τηλέφωνο ΄΄έχει έναν που παίζει αριστερό μπακ και αμυντικό χαφ στην Aτλέτικο Παραναένσε τον λένε Άλεξ Σάντρο είναι 20 χρονών παίζει στις μικρές εθνικές ομάδες της Βραζιλίας και η ομάδα του τον δίνει δανεικό, δεν θέλει λεφτά, αλλά μπορεί να δώσει ένα ποσό σε περίπτωση πώλησής του σε πλούσια Ευρωπαική ομάδα”…του λέω ”εμένα μην με μπλέκεις μην με περάσουν και για μιζαδόρο, στείλε τους ένα fax στην ΠΑΕ (υπ’όψιν Ηλία Πουρσανίδη) κι ελπίζω να πάνε όλα καλά…από τότε δεν άκουσα τίποτα, όμως στον τελικό Βραζιλία -Μεξικό στην περασμένη Ολυμπιάδα, τον βλέπω στην ενδεκάδα, θυμήθηκα το όνομα και παίρνω αμέσως το φιλαράκι μου. ”Αυτός που μου έλεγες είναι;” … ”ναι αυτός τον αγόρασε η Πόρτο 10 εκατομμύρια Ευρώ”. ”Καλά ο Ιταλός είχε στείλει τότε fax στον Ηρακλή; ”ναι τρεις φορές αλλά δεν πήρε καμία απάντηση”. Αυτό συνέβει, απ’ότι καταλαβαίνω επειδή υπήρχε συνεργασία με συγκεκριμένους ατζέντηδες οπότε οι άλλες προτάσεις πήγαιναν στα σκουπίδια χωρίς έλεγχο.
Τέτοιες περιπτώσεις σίγουρα δεν θα είναι λίγες, ξέρω κι άλλες αλλά δεν είναι τόσο χτυπητές, κάποιοι άλλοι ξέρουν και πολλές που δεν τις δημοσιεύουν…μου έλεγε πριν κάτι χρόνια ο συνάδελφος ο Γιώργος Στεργιάδης που εργαζόταν χρόνια στην Σουηδία ότι ήρθε κάποτε στον Ηρακλή παίκτης που αργότερα έγινε βασικός στην Εθνική Σουηδίας και δεν τον άφησαν ούτε να προπονηθεί. Ελπίζω ότι ο Παπαθανασάκης δεν θα την ”πατήσει” όπως ο Ρέμος (είχε επίσης το θέμα της απόστασης και συνεργάτες που φάνηκε ότι δεν τον κρέμασαν) και σ’ αυτό πρέπει να τον βοηθήσουμε όλοι μας.
