Όταν ο Γεώργιος Ιβάνοφ-Σαϊνόβιτς ερχόταν στη Θεσσαλονίκη το 1926, σε ηλικία 15 ετών, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το όνομά του θα περάσει στην ιστορία. Γιος του κόμη Βλαδίμηρου Ιβάνοφ, συνταγματάρχη του τσαρικού στρατού, έφτασε στη Βόρεια Ελλάδα με τη μητέρα του, Λεονάρδα Σαϊνόβιτς, και τον δεύτερο σύζυγό της, τον Έλληνα Ιωάννη Λαμπριανίδη. Ο Ιβανόφ από μικρή ηλικία στράφηκε στον αθλητισμό και έγινε ένας από τους σπουδαιότερους κολυμβητές της γενιάς του. Εκπροσωπώντας τον Ηρακλή σάρωνε στους αγώνες στην Ελλάδα και έφερνε διακρίσεις από το εξωτερικό. Σπούδασε γεωπόνος μηχανικός στο Λέουπεν του Βελγίου ενώ αγωνίστηκε με την ομάδα πόλο της Βαρσοβίας. Ακολούθησαν σπουδές στο Ινστιτούτο Αποικιακής Γεωπονίας στο Παρίσι πριν επιστρέψει στην Ελλάδα στη διάρκεια της κατοχής.
Το γεγονός ότι οι Ναζί είχαν καταλάβει και τις δυο πατρίδες του, Ελλάδα και Πολωνία, τον είχε εξοργίσει. Αποφάσισε να πολεμήσει και επιδόθηκε στην τέχνη του σαμποτάζ. Μνημειώδης ήταν η επιχείρηση «Thunderbolt» στις ακτές της Αττικής τον Οκτώβριο του 1941, αν και δύο μήνες αργότερα θα τον καταδώσει ο παιδικός του φίλος Κωνσταντίνος Πάντος και θα συλληφθεί. Ο Ιβάνοφ θα αποδράσει και οι Γερμανοί θα τον επικηρύξουν έναντι 500.000 δραχμών.
Εθνική Αντίσταση: Γεώργιος Ιβάνωφ
Συνέχισε τη δράση του χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα, μεταξύ των οποίων και το «Κυριάκος Παρίσσης» με το οποίο εργαζόταν στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Το 1942 σε συνεργασία με το ΕΑΜ θα σαμποτάρει τα εαροπλάνα της Λουφτβάφε στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη με αποτέλεσμα να καταπέσουν 400-450 αεροσκάφη στη Βόρεια Αφρική σύμφωνα με γερμανικές εκτιμήσεις. Συνελήφθη ξανά μετά από νέα προδοσία στις 8 Σεπτεμβρίου 1942 κι ενώ το ποσό της επικήρυξης είχε φτάσει στα 2 εκατ. δραχμές.
Ο πρόεδρος του γερμανικού στρατοδικείου θρυλείται ότι στο τέλος της δίκης του Ιβάνοφ είπε «Το δικαστήριον εκτιμά δεόντως την κατά την παρούσαν δίκην ειλικρινή και γενναιόφρονα συμπεριφοράν του κατηγορουμένου. Εγώ προσωπικώς λυπούμαι, διότι η φορά των πραγμάτων έφερε τοιούτον άνδρα εις εχθρικόν προς ημάς στρατόπεδον». Ο Ιβάνοφ καταδικάστηκε τρις εις θάνατον και οδηγήθηκε στο απόσπασμα μαζί με τρεις συνεργάτες του. Ακόμα κι εκεί προσπάθησε να αποδράσει, αλλά τον πλήγωσαν στο πόδι, τον έδεσαν σε στύλο και τον εκτέλεσαν, με την τελευταία κραυγή του να προκαλεί ρίγη συγκίνησης ακόμα και σήμερα.
Τον Γεώργιο Ιβάνοφ Σταϊνόβιτς έχουν τιμήσει με παράσημα, πολεμικούς σταυρούς και τιμητικές διακρίσεις η Πολωνία, η Ελλάδα αλλά και η Αγγλία. Σπάνιο τρεις διαφορετικές χώρες να τιμούν τον ίδιο ήρωα, ωστόσο, ο Ιβάνοφ θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους σαμποτέρ κατά των Γερμανών στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, γράφοντας τις δικές του σελίδες δόξας στην ιστορία. Μάλιστα, το κλειστό γήπεδο του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη ονομάζεται «Ιβανώφειο» ενώ στην είσοδο υπάρχει η προτομή του…