Το Εθνικό Καυτανζόγλειο Στάδιο βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και είναι το μεγαλύτερο εθνικό αθλητικό κέντρο της πόλης.
Η ανέγερση ξεκίνησε το 1956 με δωρεά του ιδρύματος Λυσίμαχου Καυταντζόγλου. Ο Λυσίμαχος Καυταντζόγλου ήταν διακεκριμένος διπλωμάτης και νομικός παλαιάς οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Ο πατέρας του, Λύσανδρος Καυταντζόγλου (1811 – 1885), θεωρείται από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες. Σχεδίασε δεκάδες σημαντικά κτίρια, κυρίως στην πόλη της Αθήνας, με σημαντικότερα το κτίριο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το Αρσάκειο.
Ο παππούς του, Ιωάννης Γούτας Καυταντζόγλου, ήταν μέλος και χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρίας. Η περηφάνια του Λυσίμαχου Καυταντζόγλου για τον παππού του τον ώθησε να αφήσει την περιουσία του για την ανέγερση μνημείου στην πόλη της Θεσσαλονίκης, για να τιμηθεί η μνήμη όσων αγωνίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδας, από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης έως την Ελληνική επανάσταση του 1821 και τον Μακεδονικό Αγώνα .
Τα εγκαίνια του Καυτανζογλείου Σταδίου έγιναν στις 27 Οκτωβρίου 1960 από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, παρουσία της βασιλικής οικογένειας. Ακολούθησαν αγώνες στίβου, καθώς και ποδοσφαιρικός αγώνας επίδειξης διάρκειας 15 λεπτών, ανάμεσα στην Εθνική Ελλάδας και τη Μικτή Θεσσαλονίκης. Ο πρώτος επίσημος ποδοσφαιρικός αγώνας διεξήχθη στις 6 Νοεμβρίου 1960, στα πλαίσια της 8ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος 1960-61, Θερμαϊκός – Ηρακλής 1–2 (τυπικά γηπεδούχος ήταν ο πρώτος), ενώ το πρώτο γκολ πέτυχε ο ποδοσφαιριστής του Θερμαϊκού Ξυλάς στο 2ο λεπτό της αναμέτρησης.
Μέχρι το 1982 ήταν το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα στάδιο της Ελλάδας, δεδομένου ότι η χωριτικότητά του ξεπερνούσε τις 45.000 θέσεις. Το 2000 έγινε μια μικρή ανακαίνιση με τοποθέτηση πλαστικών καθισμάτων και έτσι η χωρητικότητα του μειώθηκε στις 28.200 θέσεις. Από το 2002 μέχρι το 2004 το στάδιο ήταν κλειστό λόγω εργασιών ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ποδοσφαιρικούς αγώνες στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Έτσι αποτέλεσε, μαζί με το Παγκρήτιο, το Παμπελοποννησιακό και το Πανθεσσαλικό, μία από τις αθλητικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιήθηκαν εκτός Αττικής.
