Σαν σήμερα το 2011 περίπου 5.000 φίλαθλοι των κυανόλευκων έδωσαν δυναμικό παρών στην Χαλκιδική προκειμένου να στηρίξουν την ομάδα η οποία αποτελούνταν από 16χρονα και 17χρονα παιδιά . Ήταν ίσως η ημερομηνία που άλλαξε πολλά στον Ηρακλή, καθώς είχε βρεθεί ένα βήμα πριν την καταστροφή. Έξι μήνες διαρκούς αγώνα, πορείες, και πολλά πράγματα που έγιναν από τους κυανόλευκους, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τους υποβιβασμούς της ομάδας.
Στις 6 Νοεμβρίου όμως 5.000 φίλαθλοι βρέθηκαν στην Νεα Καλλικράτεια και έστειλαν το μήνυμα ότι ο Ηρακλής δεν πεθαίνει παρά τα πολλά χτυπήματα που δέχτηκε κάτω από την ζώνη. Είναι ζωντανός και στην Σούπερ Λίγκ και έτοιμος να δωσει τις απαντήσεις σε όλους αυτούς που θέλησαν να τον αφανίσουν.
Αυτό θα πρέπει να το θυμούνται όλοι , αλλά ταυτόχρονα να τους πεισμώνει κιόλας για να δείξουν ότι ο Ηρακλής ξέρει να παλεύει και να κερδίζει τους αγώνες του. Όχι μόνο αυτούς ου γίνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά αυτούς τους αγώνες που δίνει ο κόσμος του εδώ και τρία σχεδόν χρόνια , κόντρα στο ποδοσφαιρικό σύστημα και όχι μόνο.
Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όπου η Αστυνομία υπέβαλε σε εξονυχιστικό έλεγχο τους κυανόλευκους που έφταναν στην Καλλικράτεια με αποτέλεσμα να προκληθεί εκνευρισμός, ένταση και επεισόδια τα οποία φυσικά και αντιμετωπίστηκαν με τα… κλασικά χημικά.
Μάλιιστα μετά τη λήξη του αγώνα, ο Ερασιτέχνης Ηρακλής εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αφού ευχαριστεί τον κόσμο που ακολούθησε την ομάδα, καταλήγει: «Ο Γ.Σ. Ηρακλής θα ήθελε, τέλος, να καταγγείλει την άνευ λόγου εχθρική στάση της αστυνομίας καθώς και την αλόγιστη χρήση βίας και δακρυγόνων».
Επιστρέφουμε στον αγώνα όπου ένα πανό κατά του Σοφοκλή Πιλάβιου αλλά και τα υβριστικά συνθήματα εναντίον του, καθυστέρησαν περίπου 25 λεπτά την έναρξη του αγώνα. Τα συνθήματα συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του ματς, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 5 φορές να διακοπεί με μεγαλύτερη αυτή από το 49′ έως το 65΄.
Τελικά μετά από περίπου 2,5 ώρες και λίγο πριν νυχτώσει το ματς τελείωσε ισόπαλο 0-0.
