Επειδή το IQ σου έχει σταματήσει κάπου στο «Λόλα να ένα μήλο» και τι να νιώσεις τώρα από συζητήσεις, προσδοκίες, συναισθήματα, ελπίδες, όνειρα και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα για ‘σένα, άκου αυτό μπας και κουνηθεί κανένα εγκεφαλικό σου κύτταρο…(στο YouTube άκου το μαλάκα, όχι εδώ, εδώ απλά διάβασέ το)
Τα σύνορα μου μην περνάς, μην κάνεις βήμα Απαγορεύεται, λυπάμαι, να μου πεις Έπικεντρώσου στο επόμενο σου θύμα τον ίδιο θάνατο με μένα να μην πιεις
Δεν θέλω λόγια, με καλύπτει το αντίο της προδοσίας σου δεν θέλω τα φιλιά
Δρόμο εγώ τον οίκτο σου δεν θέλω, πάρε δρόμο και φιλικά μην με κρατάς από τον ώμο για σένα άντεξα απ όλους πιο πολλά, αυτό δεν το σηκώνω
Δρόμο καμιά συγγνώμη σου δεν θέλω, πάρε δρόμο στα μάτια σκόνη και καπνός γι’ αυτό βουρκώνω εγώ τα χέρια σου τα πήρα για αγκαλιά μην πεις κουβέντα, πάρε δρόμο
Στα σύνορα μου πάντα θα καταζητείσαι σαν της καρδιάς μου ο πιο δύσκολος εχθρός Πως νιώθεις πράγματα βαθιά, μην προσποιείσαι να φύγεις, θέλεις από μένα πως και πως
Υ.Γ. Για όλα τα «πάρε δρόμο» που έπρεπε να έχουμε πει στους διάφορους γλίτσες της ζωής μας…άντε να ξυπνάμε σιγά-σιγά…τόση χειμερία νάρκη, ούτε οι αρκούδες πια!
[wp_ad_camp_1]
