Συνέντευξη στην ιστοσελίδα contra.gr παραχώρησε ο Μιχάλης Κωνσταντίνου και μεταξυ τω άλλων αναφέρθηκε και στην παρουσία του στην ομάδα του Ηρακλή.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι στην Ελλάδα καλύτερα από οπουδήποτε πέρασες στον Ηρακλή και στη Θεσσαλονίκη. Ισχύει αυτό;
[wp_ad_camp_1]
Ο Ηρακλής ήταν η πρώτη μου ομάδα στην Ελλάδα, ήμουν 19 χρονών όταν έφτασα στη Θεσσαλονίκη. Πέρασα πολύ καλά στην ομάδα, με βοήθησε ο Ηρακλής, με ωρίμασε πολύ ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο. Πιστεύω ότι και εγώ τον βοήθησα. Σ’ όλους τους συλλόγους που έπαιξα είχα καλές στιγμές, απλώς οι στόχοι του Ηρακλή ήταν διαφορετικοί από αυτούς του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Το κλίμα ήταν πολύ καλό και με δέχθηκαν με έναν πολύ ωραίο τρόπο. Κρατώ ακόμη φίλους όπως και από όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα.
– Μιλώντας για προπονητές με τον Γιάννη Κυράστα είχες μία ιδιαίτερη σχέση που ξέφυγε από το ποδοσφαιρικό πλαίσιο. Παντρεύτηκες την κόρη του. Τι ήταν για σένα αυτός ο άνθρωπος;
Ο Γιάννης Κυράστας σημαίνει πολλά πράγματα για μένα κυρίως εκτός ποδοσφαίρου, είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Συνεργαστήκαμε μαζί στον Ηρακλή και στον Παναθηναϊκό, με συμβούλευε συνεχώς. Στενοχωριέμαι ακόμα που έχει φύγει. Δεν έχασα μόνο τον ποδοσφαιρικό μου πατέρα, έχασα έναν πραγματικό πατέρα και τα παιδιά μου τον παππού τους. Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά ακόμη πράγματα μαζί, εκτός γηπέδου. Εκτός από το ότι με βοήθησε πάρα πολύ, εκτός από το ότι με γούσταρε ποδοσφαιρικά πολύ, με έβαλε και σε τάξη. Ξέρεις, όταν ήμουν 20 χρονών στον Ηρακλή, είχα λίγο την…τρελίτσα μου (σσ γελάει). Ο Γιάννης με προσγείωνε και μου επέβαλλε τιμωρίες ακόμα και για το παραμικρό πειθαρχικό παράπτωμα, ήθελε να ήμουν πρότυπο.
