Δε συνηθίζω να είμαι πνεύμα αντιλογίας, επί τούτου. Κι ούτε μ’ αρέσει να μιζεριάζω καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, πόσο δε μάλλον χρονιάρες μέρες. Αλλά αν συνεχίσουν να με ταϊζουν παραμύθι και φέτος τα Χριστούγεννα, δε θα αντέξω, θα κάνω μπαμ! Όχι άλλες δακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης για το συνάνθρωπο, για το φτωχούλη του Θεού, για τον ταλαίπωρο της γειτονιάς. Όχι άλλα δάκρυα για εκείνους που κρυώνουν, πεινάνε, είναι άστεγοι και πονάνε. Όχι άλλη συμπόνια για τα ορφανά, τα κατατρεγμένα, τα ανήμπορα παιδάκια. Φτάνει τόση κοροϊδία…
[wp_ad_camp_2]
Αν πραγματικά θέλουμε να βιώσουμε το θαύμα της γέννησης του Χριστού, αν αυτή η γιορτή σημαίνει όντως κάτι για μας, αν νιώθουμε κάπου βαθιά μέσα μας ρίγη συγκίνησης, για το Θείο θαύμα, τότε όλο αυτό, που έχουμε μετατρέψει σε καθαρή εμποροπανήγυρη, μπορεί να γίνει η απαρχή της νέας μας ζωής χωρίς φαρισαϊσμούς, φανφάρες και ευχολόγια.
Δε χρειάζεσαι κανάλια, εφημερίδες, διαδίκτυο, φωτογράφους και ανταποκριτές, για να κάνεις την καλή σου πράξη. Δεν υπάρχει λόγος να διαφημίζεις τα φιλάνθρωπα αισθήματά σου, που τώρα στις γιορτές σε έχουν οδηγήσει σε ένα σωρό αγαθοεργίες. Διπροσωπία μέχρι αηδίας είναι όλο αυτό. Και μάλιστα, του χείριστου είδους, γιατί παζαρεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εκμεταλλεύεται για ίδιον όφελος τους απανταχού δυστυχείς.
Γι’ αυτό σου λέω, δε θα αντέξω άλλη δόση δήθεν άδολης αγάπης προβεβλημένη από τα media…θα ήμουν, όμως, τρισευτυχισμένη, αν όλα αυτά, που δε θα μάθαινα ΠΟΤΕ, πραγματοποιούνταν στ’ αλήθεια…και όχι μόνο τα Χριστούγεννα, μα όλο το χρόνο!
Υ.Γ. Very – very Christmas!!!
