Είναι ο «μπαρουτοκαπνισμένος» προπονητής που οδήγησε την ομάδα βόλεϊ του Ηρακλή στην κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων, πέντε κυπέλλων, τριών σούπερ καπ και τον έβαλε στην ελίτ του ευρωπαϊκού βόλεϊ. Κοουτσάρισε τον Παναθηναϊκό στο τελευταίο του φάιναλ-4 σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (2009 – CEV Cup) αλλά και στην Εθνική βόλεϊ ανδρών. Έζησε εκατοντάδες τάι μπρέικ, άντεξε την πίεση, διαχειρίστηκε πολλές κρίσεις αλλά χτυπήθηκε από τον κορωνοϊό την ώρα που έπινε το ουζάκι του όταν ακόμα η Θεσσαλονίκη είχε 8 κρούσματα την ημέρα.
Χαρακτηρίζει τον εαυτό του «τυχερό – άτυχο» καθώς κόλλησε τον φονικό ιό στα μέσα Σεπτεμβρίου όταν στη Θεσσαλονίκη καταγράφονταν λιγότερα από 10 κρούσματα ημερησίως, αλλά «τυχερό» επειδή τώρα που έχει φουντώσει η πανδημία ο ίδιος έχει περάσει τα χειρότερα…
«Ήμουν τυχερός άτυχος»
Σύμφωνα με την ιχνηλάτηση που έγινε φαίνεται πως κόλλησε τον ιό κατά τη διάρκεια μιας βόλτας με τρεις ακόμα γνωστούς προπονητές του βόλεϊ οι οποίοι μπήκαν σε καραντίνα αλλά ευτυχώς δεν κόλλησαν τον ιό. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως 59χρονος τεχνικός ήταν από αυτούς που λάμβαναν όλα τα μέτρα προφύλαξης κατά της πανδημίας. «Πραγματικά ήμουν άτυχος. Οταν κόλλησα εγώ τον ιό, στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν μόνο 8 με 10 κρούσματα την ημέρα. Μόνο εγώ κόλλησα τον ιό σε μια βόλτα που κάναμε μια ηλιόλουστη μέρα στη Θεσσαλονίκη για να πιούμε ένα ουζάκι. Κρατούσαμε μάλιστα τις αποστάσεις και συζητούσαμε για τη σοβαρότητα της κατάστασης. Θεωρώ όμως και τυχερό τον εαυτό μου διότι βλέπω τη γίνεται τώρα. Είμαι από αυτούς που πίστευα από την πρώτη στιγμή τη σοβαρότητα της κατάστασης με τον covid-19 και προσωπικά λάμβανα τα μέτρα μου. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να κολλήσω κορονοϊό, μάλιστα δέχτηκα και πρόταση για να επιστρέψω στην προπονητική και το σκεφτόμουν αλλά στη ζωή δεν έρχονται πάντα όπως τα υπολογίζεις…».
«Σα να περνούσε πάνω μου τρένο»
Ο εφιάλτης για τον Αλέκο Λεώνη ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου οπότε και διαγνώσθηκε θετικός στον ιό: «Δέκα μέρες πέρασα πολύ δύσκολα. Είχα 38,5 πυρετό και ήμουν συνέχεια με αντιπυρετικά. Δε μπορούσα να αναπνεύσω. Αισθανόμουν λες και περνάει τρένο από πάνω μου. Δεν περίμενα πως θα ζήσω τέτοιες καταστάσεις. Δεν υπάρχει οικογένεια στη Θεσσαλονίκη που δεν έχει ασθενή από κορονοϊό. Σίγουρα παίζει ρόλο και η νοοτροπία μας. Πιστεύουν πως θα το πάθουν οι “άλλοι” και όχι “εμείς” αλλά όπως βλέπετε πλέον η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Αυτό που έχω να πω στους συμπολίτες μου είναι να προσέχουν και να είναι σχολαστικοί με τα υγειονομικά πρωτόκολλα διότι πλέον είναι δύσκολη η νοσηλεία».
«Εχω χάσει 10 κιλά και η φωνή μου είναι 90χρονου»
Από τη μέρα που διαγνώσθηκε θετικός έχει χάσει 10 κιλά ενώ η φωνή του ακούγεται λες και είναι 90 ετών: «Πράγματι η φωνή μου βγαίνει με δυσκολία. Τώρα να φανταστείτε είμαι καλά και μέρα με τη μέρα δυναμώνω. Όσοι γνωρίζουν την περιπέτεια μου και με καλούν στο τηλέφωνο μου λένε το ίδιο πράγμα, δηλαδή, πως ακούν μια φωνή 90χρονου. Ας είναι μόνο αυτό. Θα φτιάξει η φωνή, ακολουθώ ειδική αγωγή αποκατάστασης».
Η δεύτερη μάχη της αποκατάστασης
Η μεγάλη αγωνία του Αλέκου Λεώνη έχει να κάνει με το ζήτημα της αποκατάστασης της υγείας του και ειδικά του αναπνευστικού: «Αισθάνομαι την αναπνοή μου βαριά. Ξεκίνησα λίγο περπάτημα. Σήμερα (σ.σ.12/11) έχω και καλά νέα. Μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων για την καρδιά μου. Ευτυχώς δε μου έκανε μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα. Αύριο (13/11) θα κάνω αιματολογικές εξετάσεις που είναι επίσης σημαντικές για να δούμε αν έχω αποκτήσει αντισώματα. Κάθε μέρα δίνω και μία μάχη. Ολοι δίνουμε μία μάχη και εύχομαι για όλους να έχουν τις λιγότερες δυνατές απώλειες».
ethnos.gr
