Η αλήθεια είναι, ότι με εκνευρίζει σε αφόρητο βαθμό, η πολιτική διένεξη του Τσίπρα με το Σαμαρά. Για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Θεωρώ, ότι ουδείς είναι σε θέση να ξανακάνει την Ελλάδα το κωλοχανείο των προηγούμενων ετών. Και για να γίνω σαφής: κωλοχανείο είναι και τώρα, αλλά τότε περνούσαμε καλά τουλάχιστον. Τώρα μας πηδ@νε στεγνά και δεν ευχαριστιόμαστε, δυστυχώς!
Με το φτωχό μου το μυαλό ή με όσο διαθέτω τελοσπάντων, σκέφτομαι πως και αυτές οι εκλογές είναι απλά ένας λόγος να βγουν στα παράθυρα και να μας ζαλίσουν οι αηδιαστικές μούρες των λαοπλάνων, νόμιμων τοκογλύφων και οραματιστών μιας καλύτερης τραπεζικής μοίρας –της δικής τους φυσικά. Και τίποτα δε λένε και τα νεύρα μας τσατάλια και βαυκαλιζόμαστε, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει –σε τι χρώμα το θες είπαμε; Ουφ! Μωρέ… βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια. Αφού ξέρω, πως τη Δευτέρα πάλι εγώ κι εσύ θα αγουροξυπνήσουμε, θα πιούμε έναν κουτσοκαφέ, θα βρίσουμε στον Περιφερειακό για την γαμωκίνηση, θα δούμε τα μούτρα του Διευθυντή (το κεφαλαίο τον μάρανε, τρομάρα του!) και θα θέλουμε να ξεράσουμε, θα γυρίσουμε το απόγευμα με ένα κεφάλι καζάνι, που θα μας το τριπλασιάσει ο άντρας, ο γκόμενος, ο πεθερός, η γυναίκα, η αδερφή, η κόρη, η γειτόνισσα και η θεία απ’ το Σικάγο, θα παίξουμε με το inbox, να περάσει η ώρα αναίμακτα και ανέξοδα, το πολύ πολύ να τον παίξεις και λίγο, για να ξελαμπικάρεις, επειδή πάλι η δικιά σου θα έχει πονοκέφαλο ή περίοδο και δε θα μπορεί, θα κοιμηθούμε …και φτου κι απ΄ την αρχή. Δηλαδή τι περιμένεις να αλλάξει, ακόμα κι αν αλλάξουν τα κεφάλια που μας κυβερνάνε; Ε;;;
Όχι τίποτα άλλο, μα αν περιμένεις να αλλάξει κατιτίς, τότε είσαι ή αφελής ή επικίνδυνος!!! Ωχ…να, είδες; Πλύση εγκεφάλου μου κάνανε…αυτό δεν το ‘λεγε ο Σαμαράς για τον Τσίπρα; Βρε λες να το ‘χω και ‘γω το μικρόβιο της πολιτικής; Λες; Μόνο που δεν προλαβαίνω να το καλλιεργήσω μέχρι τις 25…κρίμα! Θα περιμένω τις Δημοτικές! Τις Δημοτικές βεβαίως, βεβαίως…
Υ.Γ. Κι επειδή τεκμηριωμένα είμαι και τα δύο…να δεις, που θα βγω παμψηφεί!!!
