[wp_ad_camp_1]
Είναι πολύ νωρίς ακόμη, αλλά είναι κάτι «κλισέ» που μερικές φορές αδικεί την προσπάθεια ομάδων και παικτών. Ποιος λέει ότι επειδή κάποιος παίζει καλά ή κακά στον πρώτο ή στον δεύτερο αγώνα, θα πρέπει να μην κρίνεται επειδή είναι νωρίς; Βεβαίως και έχει πολλά περισσότερα «ελαφρυντικά» σε σχέση με τον Δεκέμβριο ή τον Απρίλιο, όμως δεν παύει να είναι μια αγωνιστική υποχρέωση, στην οποία όλοι οφείλουν να είναι «συνεπείς».
ΥΠΟ ΑΥΤΟ το πρίσμα δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει την εξαιρετική εμφάνιση του Ηρακλή στο Κερατσίνι, υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Γκαγκαλούδη. Δεν μπορεί κανείς να μην σχολιάσει την πολύ καλή παρουσία και του Λιθουανού Ρουτκάουσκας, που ήταν «υπό αμφισβήτηση» στην αρχή (θα τον δούμε μεθαύριο), ή του έμπειρου Αγγελακόπουλου, του Δέσπου, του Γιαννακίδη, του Τότσιου ή του Καλαϊτζίδη.
Ο ΓΚΑΓΚΑΛΟΥΔΗΣ, για παράδειγμα, πέτυχε 23 κρίσιμους πόντους, τρία τρίποντα, τα δύο σε πολύ κρίσιμο σημείο, ένα στο τέλος, κι ένα νωρίτερα όταν ο Φάρος έκανε «αντεπίθεση» για να περάσει στο σκορ, και μάλιστα όλα αυτά με δύο μόνο βολές! Μιλάμε για τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος πέρσι, που εκτέλεσε… δύο βολές, σε ματς που ο αντίπαλος πίεζε ασφυκτικά στην άμυνα και «κυνηγούσε» στο σκορ! Άρχισε, λοιπόν, η «απόσβεση» για τον φετινό Ηρακλή, γιατί το να νικάς μέσα στον Φάρο, δεν είναι και λίγο, για μια τέτοια χρονιά…
