Εννιά βαθμοί σε έξι αγώνες για τον Ηρακλή . Πέντε βαθμοί στο Καυταντζόγλειο και τέσσερεις εκτός έδρας.
Αυτός είναι ο βαθμολογικός απολογισμός για τους «κυανόλευκους» που μπορεί να μετρούν μόλις μια ήττα στο πρωτάθλημα , αλλά σίγουρα η βαθμολογική συγκομιδή δεν είναι αυτοί που θα ήθελαν.
Θεωρητικά εκτός έδρας η ομάδα τα πάει καλά αφού έχασε μόνο στον Βόλο από την Νίκη στις καθυστερήσεις , κέρδισε στον Εργοτέλη και πήρε ισοπαλία από την Παναχαϊκή.
Αυτό που πονάει τον Ηρακλή είναι οι απώλειες βαθμών στο Καυταντζόγλειο. Ισοπαλία με Γάζωρο (3-3) και με Ηρακλή Ψαχνών (1-1). Κοινός παρανομαστής σε αυτές τις αναμετρήσεις είναι ότι η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ. Δέχτηκε σχεδόν όλα τα γκολ από στημένες φάσεις και δεν μπόρεσε να πάρει τους βαθμούς που θα ήθελε. Αν είχε το απόλυτο στην έδρα του, τωρα θα βρίσκονταν στην 2η θέση του πρωταθληματος.
Σαφώς το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα και όλες οι ομάδες θα κάνουν γκέλες στην έδρα τους, αλλά η έδρα είναι αυτή που θα κρίνει και τις ομάδες που θα πάρουν το εισιτήριο για την Σούπερ Λίγκ. Όποια ομάδα έχει τις λιγότερες απώλειες εντός έδρας θα έχει και το πλεονέκτημα για την άνοδο. Αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Για τον Ηρακλή ειδικότερα θα πρέπει να καταφέρει να μετατρέψει σε κάστρο την έδρα του και να μην δίνει το δικαίωμα σε καμία ομάδα να σκέφτεται να πάρει βαθμούς.
Έχει τον κόσμο στο πλευρό του. Παίζει σε μεγάλο και καλό σχετικά χορτοτάπητα και δεν πρέπει να αφήνει να χάνονται αυτά τα πλεονεκτήματα. Το Καυταντζόγλειο πρέπει να γίνει κάστρο για να «ζεσταθεί» και ο κόσμος ώστε να έρθει πιο κοντά. Δεν διανοείται πριν από έναν χρόνο ακριβώς να βρίσκονται 5.000 στην Καλλικράτεια, 10.000 με το Αγιονέρι στο Καυταντζόγλειο και στην Φούτμπολ Λίγκ , εξαιτίας των αποτελεσμάτων να «κρυώνει» ο κόσμος.