Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω αυτές τις μέρες Ηρακλής δεν ήξερε που βρισκονταν και ουσιαστικά δεν υπήρχε ομάδα!
Η προσπάθεια να υπάρξει … «ένωση» με τον Αγροτικό Αστέρα απομακρύνθηκε καθώς είχε κριθεί ότι δεν θα βοηθούσε σε καμία περίπτωση τον Ηρακλή. Η ομάδα είχε πολλά χρέη, οι απαιτήσεις που υπήρχαν από την μεριά του Εύοσμου ήταν παράλογες και έτσι έκλεισε αυτό το κεφάλαιο.
Αυτό το διάστημα στην περσινή σεζόν είχαν κορυφωθεί οι συζητήσεις με την Επανομή, που τότε ήταν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και διαφαίνονταν ως την καλύτερη λύση για τους κυανόλευκους. Οι δυο πλευρές είχαν βρεθεί κοντά αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν μακριά, από την στιγμή που και σε αυτή την περίπτωση οι αξιώσεις ήταν παραλογές.
Έτσι είχαν ξεκινήσει οι επαφές με την ομάδα της Κατερίνης που πήραν σάρκα και οστά από τα μέσα του Γενάρη. Η ομάδα από την πλήρη απομόνωση βρέθηκε να παίζει σε μια επαγγελματική κατηγορία και σήμερα να είναι στην Φουτμπολ Λίγκ αναζητώντας την επιστροφή στην Σουπερ Λίγκ.
Έγιναν τόσα πολλά σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα και ο Ηρακλής πλέον μπορει να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Αρκεί να έρθει και η άνοδος και θα είναι το τέλειο σενάριο. Σε μια εποχή που οι περισσότερες ομάδες είναι στα πρόθυρα της διάλυσης, ο Ηρακλής θα έχει την ευχέρεια να σταθεί δυνατά στα πόδια του και να γίνει ανταγωνιστικός όπως θέλουν οι φίλαθλοι του.
Απομένουν πέντε μήνες για να ολοκληρωθεί το σενάριο και οι «κυανόλευκοι» δείχνουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Αρκεί να ανεβάσουν ακόμα περισσότερες στροφές στην συνέχεια , που όπως φαίνεται έχουν αυτή την δυνατότητα.
Η επιλογή που έγινε φάνηκε εκ των πραγμάτων να ήταν σωστή και όπως λέει ο λαός κάθε εμπόδιο σε καλό. Μια πινελιά απομένει και τότε τα πάντα θα αλλάξουν.