Αυτή η εξαιρετικής σημασίας απορία, κατατρώει χρόνια τώρα τα σωθικά πολλών γυναικών.
Τι μετράει περισσότερο για έναν άντρα: η γκόμενα ή οι φίλοι; Πρέπει αναγκαστικά να επιλέγουν το ένα από τα δύο ή μήπως μπορούν να τα συνδυάσουν; Η ηλικία παίζει ρόλο ή το πόσο καψούρης είναι ο περί ου ο λόγος; Υπάρχει ζήλεια και ανταγωνιστικότητα μεταξύ φίλων και γκόμενας; Αυτά και πολλά άλλα «καυτά» ερωτήματα βασανίζουν εμάς τις γυναίκες και το κακό είναι, ότι δύσκολα θα μπορέσουμε να δεχτούμε μια εμπεριστατωμένη άποψη πάνω στο θέμα, διότι απλούστατα δε βλέπουμε καθαρά …αφού είμαστε φουλ της καψούρας!
Να, λοιπόν, ποιες θα μπορούσαν να είναι μερικές υποτιθέμενες απαντήσεις από έναν άντρα (θα προσπαθήσω, δηλαδή, να κάνω αυτό το ανατριχιαστικό ταξίδι στην άβυσσο της αντρικής ψυχολογίας και όπου με βγάλει). Αρχικά, όταν είσαι πιτσιρικάς και είσαι τέρμα καυλωμένος επί μονίμου βάσεως, τη βρίσκεις με τους φίλους, αλλά άμα βρεις τη γκομενίτσα, που θα σου βγάλει γούστα σιγά μην κάθεσαι με τα μπακούρια, που κι αυτοί επίσης σε κάθε έξοδο ακριβώς αυτό αναζητούν: κάπου να τον χώσουν! Άρα 1-0 υπέρ της γκόμενας. Αν είσαι, όμως, μεγαλούτσικος και έχεις δώσει πολύ σπέρμα στο λαό, προφανώς δεν είσαι νηστικός, άρα θα προτιμήσεις τους φίλους για τσάρκες σε μπουζούκια, κωλόμπαρα και άλλα γνωστής ποιότητας στέκια, που κι εκεί για γκόμενες θα ψάχνεις βέβαια, αλλά πιο πολύ για να κάνεις χουλιαμά, παρά για να γαμήσεις. Εδώ 0-1 υπέρ των φίλων.
Έστω, τώρα, ότι είσαι σε κάποια ηλικία και έχεις ένα γκομενάκι, που το γουστάρεις πολύ και βγάζετε τρελά γούστα, αλλά ταυτοχρόνως έχεις και τις βδέλλες-φίλους, που τυχαίνει να μην έχουν γκόμενα –ούτε και φράγκα, ενώ εσύ έχεις- και θέλουν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον σου –και το πορτοφόλι σου- προκειμένου να βγάλουν και αυτοί γούστα, αφού πρώτα βρουν επιτέλους γκόμενα! Σ’ αυτήν την περίπτωση …νομίζω πως θα υπερτερήσουν και πάλι οι φίλοι, διότι ο άντρας θα φοβάται μην τον πουν σαλιάρη, καψούρη και άλλα τινά, θα φοβάται μη δουν ότι περνάει καλά με τη γκόμενα και τον πάρουν στο ψιλό, θα φοβάται μην τους χάσει και τι θα κάνει μετά άμα χάσει και τη γκόμενα και γενικά θα φοβάται …οπότε σου λέει «δε γαμείς, πουλάω λίγο πρόλογο στο μωρό, ότι ναι μωρό μου σε γουστάρω, περνάω τέλεια μαζί σου, είσαι το κάτι διαφορετικό στη ζωή μου, αλλά να και ο φίλος μου είναι μόνος του και δεν έχει κανέναν και δεν μπορώ να τον αφήνω» …οπότε με αυτές και άλλες παρόμοιες μαλακίες προσπαθεί να κρατήσει μια ρέγουλα –που λέει κι ένας φίλος μου! Εδώ 0-2 υπέρ των φίλων.
Τέλος, στο ερώτημα αν υπάρχει ανταγωνιστικότητα μεταξύ φίλων και γκόμενας, θα απαντήσω ως γυναίκα. Δεν ξέρω αν υπάρχει ή όχι, αυτό που ξέρω σίγουρα, όμως, είναι πως αν θέλει ο άντρας να κρατήσει τις ισορροπίες, να μη σε κάνει τρελή και επίσης να έχει καλή σχέση με τους φίλους του, μπορεί να το κάνει με τους σωστούς χειρισμούς. Άλλωστε, μια γυναίκα δε θέλει πολλά για να είναι ευτυχισμένη: αρκεί να της δείχνεις, ότι ενδιαφέρεσαι γι’ αυτήν με μικρές χειρονομίες, να την κάνεις να νιώθει ασφάλεια δίπλα σου, να της αποδεικνύεις ότι περνάς καλά μαζί της, ότι δεν έχεις ανάγκη να ψαχτείς αλλού και …να της κάνεις ολοκληρωτικό έρωτα, σε μυαλό και σώμα. Τότε θα την ανεβάσεις τον έβδομο ουρανό και αυτή απ’ την πλευρά της θα κάνει το παν για να σε είσαι ευτυχισμένος σε κάθε επίπεδο! Πίστεψε με, γυναίκα είμαι και ξέρω…
Υ.Γ. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι απλές. Εμείς τις κάνουμε δύσκολες, γιατί επεξεργαζόμαστε τα πάντα με το μυαλό και όχι με την καρδιά. Αλλά θα έπρεπε να ξέρουμε, ότι η καρδιά έχει λόγους, που η λογική αγνοεί!