Το λουκέτο επιστρέφει στο ελληνικό ποδόσφαιρο για μια ακόμα φορά. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές προκειμένου να λειτουργήσει ως ασπιρίνη για έναν ασθενή που νοσεί βαθιά.
Είναι ξεκάθαρο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο που αγαπήσαμε όλοι σαν μικρά παιδιά έχει πεθάνει εδώ και αρκετό καιρό. Τα χρήματα είναι πολλά και τα συμφέροντα ακόμα μεγαλύτερα και για αυτό αναπολούμε φωτογραφίες που βλέπαμε τα γήπεδα γεμάτα ακόμα και σε αναμετρήσεις που δεν ήταν ντέρμπι.
Όλοι μιλούν για εξυγίανση αλλά στην ουσία αυτό που θέλουν είναι να απαλλαγούν απ το ζυγό του δυνάστη και να αναλάβουν αυτοί δράση.
Όταν στον Ηρακλή φώναζαν το 2011 για τον άδικο υποβιβασμό της ομάδας, όλοι έλεγαν ας πρόσεχε και να μην είχε πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα. Λάθος !
Ο Ηρακλής υποβιβάστηκε για δυσφήμηση του αθλήματος και δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πόσες ομάδες έχουν δυσφημίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια.
Αυτή η εξέλιξη ίσως να έκανε και καλό στον Ηρακλή, αφού έφυγε από την σαπίλα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Δεν λέμε ότι είναι καλύτερα στις μικρότερες κατηγορίες, αφού και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ωστόσο προσπάθησε και προσπαθεί να ακολουθησει έναν δρόμο διαφορετικό, χωρίς να μπαίνει σε «άρματα» και να αναζητά ένα καλύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το πανό που είχαν αναρτήσει οι φίλαθλοι της ομάδας με την επιστροφή στην Σουπερ Λιγκ: «Τέσσερα χρόνια λειψαμε και σκατά τα κάνατε» είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ.
Αυτά που συμβαίνουν στην φετινή σεζόν με τα βουβάλια να μαλώνουν και τα βατράχια να την πληρώνουν , έκαναν και τον τελευταίο φίλαθλο να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει σωτηρία.
Αν πραγματικά θέλουν όλοι να αναβιώσουν οι εικόνες με γεμάτα γήπεδα, με φιλάθλους και των δυο ομάδων, με ενδιαφέρον για κάθε αγωνιστική θα πρέπει να αποδεχτούν μια πραγματική επανεκκίνηση, χωρίς Χαλίφηδες, δυνάστες, αφεντικά και όλους αυτούς που απλά προσπαθούν είναι επιβάλλουν τα ποδοσφαιρικά απωθημένα τους, αλλά και τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Σαφώς και θα υπάρχουν πάντα αντιπαραθέσεις μεταξύ των ομάδων και των φιλάθλων αλλά με την έννοια του ανταγωνισμού ή ακόμα αν θέλετε και της καζούρας. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι το ποδόσφαιρο πάνω από όλα είναι ένα παιχνίδι.
Ας μην το βγάλουμε από την ζωή μας και κυρίως να μην το απαξιώσουμε περισσότερο. Πρέπει να υπάρξει αυτοκριτική και κυρίως να μείνουν μακριά τα συμφέροντα που παίζονται πίσω από την κουρτίνα.