Ο χρόνος περνά, η σκόνη καταλαγιάζει και πλέον περίπου 10 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, μπορεί κάποιος και με «κρύο αίμα» να δει καλύτερα το μέγεθος της φετινής επιτυχίας του Ηρακλή. Το οποίο πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό ο Σάββας Παντελίδης. Πλέον με πιο «καθαρό μυαλό» μπορεί κάποιος να δει τι βρήκε, τι έπραξε και τι πέτυχε ο έμπειρος τεχνικός τους 6 περίπου μήνες που ήταν κάτοικος Θεσσαλονίκης.
GAZZETA.GR
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
*Ο Παντελίδης ανέλαβε τον Γηραιό μετά επτά ματς και ενώ η ομάδα ήταν στην τελευταία θέση με μόλις 2 βαθμούς. Εκτοτε σε 23 παιχνίδια μάζεψε 27, επίδοση που τον φέρνει στην 7η θέση της επιμέρους κατάταξης σε αυτούς τους αγώνες.
*Την περίοδο του Ιανουαρίου έφυγαν 3 παίκτες με πολύ χρόνο συμμετοχής. Οι βασικοί Μπαρτολίνι, Κυριακίδης, στόπερ και χαφ αντίστοιχα και ο ακραίος Λάμπρου, που αγωνίζονταν έστω σαν αλλαγή.
*Ο Γηραιός είχε απαγόρευση μεταγραφών λόγω μη αδειοδότησης και μπορούσε να αποκτήσει έναν παίκτη άνω των 23 με δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική Ελλάδος και απεριόριστους μικρότερους.
*Η ομάδα λόγω των πολλών οικονομικών προβλημάτων ουσιαστικά δεν μπορούσε να πάρει πολλούς ποδοσφαιριστές, έστω και «μικρούς», πλην δανεικών.
ΤΙ ΕΠΡΑΞΕ
*Απέκτησε παίκτες που ναι μεν τους «ξέραμε» και είχαν παραστάσεις από την Σούπερ Λιγκ, αλλά για διάφορους λόγους στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν παραγκωνισμένοι. Οι Αργυρόπουλος, Τζανετόπουλος, Δώνης, Γροντής και Μπαστακός που αποκτήθηκαν είχαν μαζί 6 συμμετοχές μέχρι τότε στην Σούπερ Λιγκ, μόνο μία στο αρχικό σχήμα και συνολικά 209 λεπτά παρουσίας στη Σούπερ Λιγκ της σεζόν 2016/17. Ο λόγος ήταν ο εξής: Ηταν «πεινασμένοι» για μπάλα και αυτό έψαχνε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Μάλιστα ο ίδιος ουσιαστικά ήταν εκείνος που ανέλαβε τις… διαπραγματεύσεις, καθώς με όλους τους παίκτες που ήρθαν τον Γενάρη είχε προηγουμένως επικοινωνία.
*Μπήκε «μέσα» στο πρόβλημα. Δηλαδή: Στάθηκε κοντά στο ποδοσφαιρικό τμήμα, βοήθησε όσο μπορούσε να δοθούν λύσεις και προσπάθησε να «μιλήσει» στον… εγωισμό των παικτών του. Ετσι η παραμονή του Ηρακλή έγινε προσωπική υπόθεση όλων.
*Σε συνέχεια του παραπάνω. Δημόσια αλλά και προσωπικά τους έδινε δίκιο για ότι παράπονα είχαν. Ομως παράλληλα για όσο διάστημα κρατούσε η προπόνηση ή γενικότερα οι υποχρεώσεις τους ως ποδοσφαιριστές, κατάφερε να τους «πείσει» ότι τα προβλήματα δεν παίζουν μπάλα. Τα τετ α τετ που είχε ήταν συνεχή και όλοι πείστηκαν. Ηταν εκείνοι, ο κόσμος του Γηραιού και ο εκάστοτε αντίπαλος.
*Και ακόμη μία συνέχεια. Εκείνος ποτέ δεν έδειξε να «λυγίζει». Κανένας δεν τον είδε προβληματισμένο από τις συνθήκες, παρά μόνο από το καθαρά αγωνιστικό σκέλος. Λειτουργούσε σαν να ήταν όλα τέλεια. Ετσι πρώτος έδινε το παράδειγμα και κανείς δεν μπορούσε να του πει… «μα εσύ…».
*Στο γήπεδο τώρα. Προχωρούσε σε αλλαγές ανάλογα τον αντίπαλο και είδαμε τον Ηρακλή να παίζει 4-2-3-1, 4-3-3, 4-4-2 αλλά με τριάδα στη άμυνα. Ετσι κανείς δεν ήξερε τι θα παρατάξει κάθε φορά. Αυτό είχε και ως αποτέλεσμα να προχωρήσει σε αλλαγές θέσεων για κάποιους παίκτες. Π.χ. ο Κούρος ήταν «πασπαρτού», οι Σαραμαντάς, Αργυρόπουλος, Αγγελόπουλος έπαιξαν σε πολλές θέσεις τις άμυνας, ενώ «πάντρεψε» το «βαρύ», θεωρητικά, δίδυμο των Μπαστακού, Περόνε είτε σε 4-4-2 είτε τραβώντας ένας εκ των δύο στα άκρα ή ένα κλικ πίσω του άλλου, σε 4-2-3-1.
*Μετά από κάθε νίκη ποτέ δεν είπε «εγώ», εκτός όταν τον ρωτούσαν αν θα τα παρατήσει ελέω προβλημάτων. Οπότε και απαντούσε «όχι» σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Αυτό μπορεί να είναι… λεπτομέρεια, αλλά το ότι έβαζε συνεχώς το «εμείς» πάνω από όλα, δεν πέρασε… απαρατήρητο.